مقاله من مربوط به استانبول در ادبیات ایران بود که بعد از چاپ شدن آن از
من خواستند تا در این فستیوال شرکت کنم و درباره مقاله صحبت کنیم. این
اتفاق خوبی بود، استادان دانشگاه، دانشجویان، منتقدان، نویسندگان، مترجمان و
کسانی هم که از کشورهای مختلف مقاله داده بودند در این فستیوال حضور
داشتند. فکر می‌کنم با توجه به نزدیکی که این دو کشور از جهت مسافت و فرهنگ
با یکدیگر دارند اگر چنین مراوداتی رخ دهد شاید تغییراتی شکل بگیرد. شاید
این بی‌نظمی و از هم گسیختگی کار مترجمان، مرتبط نبودنشان با هم و بی‌خبر
بودنشان از کار یکدیگر کمی ترمیم شود.
الفت با اشاره به همایش «شناخت و نقش جایگاه زنان در ادبیات ترکیه» افزود:
فکر می‌کنم اتفاقات فرهنگی حتی اگر در سطح وسیع هم نباشد و شما مخاطب
گسترده‌ای هم نداشته باشی همین که این فعالیت انجام می‌شود، خبر آن منتشر
می‌شود و آدم‌ها علاقه‌مند می‌شوند که این رویداد‌ها شکل گرفته است ارزشمند
است؛ ضمن این که مقالات و گزارش‌ها وجود دارد و اگر کسی علاقه‌مند باشد
می‌تواند پیگیر باشد و سوال کند، به نظر من همین امر مثبتی است.